Vol kracht blaas ik door
tot ik de lucht niet meer hoor
en langzaam maar zeker de spanning stijgt
en het knappen dreigt
en dan schrijf ik met pen
alle dingen die ik ben
die ik was of wil zijn
heel erg groot, of heel klein
zonder duwen en zacht
dat ik ooit had gedacht
en dan prik ik hem lek, de ballon
niet omdat het moest, maar wel omdat het kon
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten