Hoe hard de regen ook spoelde
het leek vandaag geen zegen
te zijn, te wandelen
in de wassende regen
Mijn tranen lieten hete sporen
na op mijn koude wangen
die niet meer naar vroeger
maar naar het nu verlangen
Mijn handen zoeken twijfelend
naar steun in jouw hand
Keuzes met het hart
zijn zelden met verstand
Vandaag was een horde
die ik alleen moest nemen
en zelfs nu ik hem over ben
is hij nog niet verdwenen
Ik zwijg nu duizend talen
maar ooit zal ik het weten
Hoe zwijgend ik ook ben
vergeven wel, niet vergeten
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten