Ik vocht drie duizend dagen
toen was ik het vechten moe
Ik waakte even lange nachten
toen deed ik mijn ogen toe
Ik gaf taal nog teken
tot de pijn begon te slijten
Ik reed de wonden meer dan open
er bleef niets over te verwijten
Toen de dagen gingen lengen
en het zonlicht boven kwam
Leek het net alsof de nacht
mij het zicht totaal ontnam
Maar ik merkte dat tussen de wolken
sterren naar me bleven schijnen
Het is een vreselijk naar verhaal
Maar de woorden gaan verdwijnen
We gaan niet voor het goede einde
het is ook niet heel ver weg
Maar uiteindelijk is het afgelopen
Op het moment dat ik het zeg
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten