Jaloezie

Je loopt in mijn schaduw als een schim in de nacht
niemand die je ziet of die je verwacht
Toch fluister je dingen steels in mijn oor
voor mij bestemd dus ben ik het die hoor
Je kweelt hele verhalen over zuiver en trouw
dat je bij me bent, omdat ik van je hou
Je speelt met mijn gedachten en met mijn ziel
en je beheerst je vak, maar ieder zijn stiel
Ik kijk nog vaak om of ik je kan zien
en ik vraag me af of ik je verdien
Die stem op mijn schouder, het gevoel in mijn hart
een bitter gevoel, gevuld met veel smart
Hij fluistert het nare, het rotte en pijn
hij lispelt verhalen, gedrenkt in venijn
En toch blijft hij daar zitten als een vreselijk insect
dat heel jaloezie, en is nog niet ondekt.

Jip