Geweten

Langzame rivieren kronkelen door een half lege rivierbedding
niet de intentie en de kracht
om voor kolkend door te gaan
Ze verwateren in het ochtendzonlicht
waarna ze onverwacht
stil komen te staan
Scherend over kleine golven laten lakse meeuwen
hun schreeuw horen tot aan de einder
geen zin om hen te vragen te kalmeren
Ze zullen hun dagen wel volmaken
er is echter niets fijner
dan luidkeels te protesteren
Ik zie vrouwen dansen terwijl mannen aan de kant
hun ego opvijzelen met drank
en loze woorden
Het idee erachter ontgaat een ieder
die door de stank
ook de boodschap nog hoorde
Ik hoor het toe en geef geen mening
voel mij niet de plaats of persoon
doch rechtmatig zou ik mogen
Ik hou u in de gaten van voor tot aan het einde
ik ben het wel gewoon
ook het geweten heeft soms ogen

Jip