Vertrouw op mijn handen
zacht inde nacht
Die sporen verbranden
terwijl jij op mij wacht
Wijfelend trillend met angst in de stem
Niets meer te verhullen
Als je niemand meer kent en in sluieren hullen
woorden, zinnen
dagen, jaren
Niets om te beginnen
Laat het bedaren
Vertrouw mijn handen
vertrouw mijn stem
Een vuurtje blijft branden
Jij bent wie ik ben
Jip
1 opmerking:
Oo, dit is niet meer een gat-, maar de hele begroting dichten ;P
Echt, mooi.....als ik de jouwe was zou ik elke ochtend wakker worden in een bed vol dichtelijke vrijheden en wijze geneugten.
Doe mij nog maar een kopje of twee.
hahah doeg he :)
Een reactie posten