We nemen het leven met een rotgang en zijn niet meer te stuiten
De zon wil naar binnen maar wij gaan naar buiten
De wereld wacht
De wind blaast zacht
En wanneer het tijd is om te gaan
Niemand de moeite nog neemt om op te staan
Nooit is het op tijd en altijd is het te laat
Je vergeet hoe het moet maar je weet hoe het gaat
Aan het einde van elke weg komt er wel een bocht
Het is niet wat je wilde vinden maar wel wat je zocht
Het is een wet van nemen en geven
Soms kun je kiezen soms is er iets overgebleven
Ik kus de wolken licht op hun wangen
Jij probeert de lucht te vangen
En wie er wint die mag dan juichen
De verliezer die zal buigen
Maar aan het einde van de dag
Als ik zie wat jij niet zag
Sluiten we de deur naar buiten en gaat het licht aan
De warmte wil naar buiten en wij zullen binnen verder gaan.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten