De kleine wereld van de grote mensen
bleek keer op keer
te klein voor hem
Hij brak door grenzen en ging
onverhoeds
dwars door het gevoel
De gebouwen hielden hem opgesloten
als hij heimelijk
door de ramen van de lege
kantoren keek
Smekend om een slokje licht en lucht
Zonder enige kans
op geluk
zou hij springen
als onder hem
niet een bloemenbed
was
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten