Door het matte glas zie ik de bomen groeien
het gras ontspruiten uit wat de winter overliet
Ik zie sneeuwklokjes die fier hun kopjes oprichten
Zon die de eerste lentebloeiers trots begroet
Ik zie de druppels van de dauw nog snel verdampen
voor zij opgeslurpt worden door voorbij vliegende vogels
die intens genieten van nieuw gevonden warmte
op hun loom uitslaande vleugels
Ik zie bijen die vergeten bloemen vereren
met een verlaat bezoek
Spinnen die naarstig hun web wassen
voor onverwacht maar zo bemind bezoek
waarna menig vlieg zich een andere vliegroute zou hebben toebedeeld
maar nu toch danig te laat zich voelt veranderen in een present
Ik zie hoe zachte lentezon langs de hemel glijdt
en de grijze wolken in de lucht zacht beschijnt met haar stralen
Zodat ontelbare druppels zich gaan vormen waarna
een onbeschrijfelijke bui wederom nieuw leven zal brengen
Ik bezie het raam en alles wat er achter gebeurt
En realiseer me dat ik hier al veel te lang zit en veel te weinig doe
het leven gaat door ook als ik stil sta
Tijd om de ramen te wassen.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten