De leilinden in de voortuin laten zich niet langer binden
Zij breken los uit vastgestelde dogma´s
Vooropgesteld dat niets hen langer dan een dag kan boeien
zijn zij een wandelend standbeeld van opgesteld genot
Wees mijn wonder omdat ik wonderwel mijzelf
los heb gebroken van mijn juk
De wind in mijn in vlechten gestoken haren trekt me
maar gelijk de linden laat ik mij niet meer verstenen
wandel een geijkte weg en breek de lans voor hen
die buiten de lijnen denken.
De linden leiden mij de weg naar onzekere dagen
Altijd zekerder dan de nacht die was
Linde weet dat ik kom.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten