Het is een spiegelbeeld dat ik niet langer ken
hoewel ik zo vaak er in heb gekeken
dat ik uit kon tekenen wat ik voor me zag
Ik kende de details
ik kende de grove lijnen
en zelfs toen alles leek te beslaan
dacht ik nog steeds
dat te herkennen wat ik kende
Steeds heb ik geprobeerd
het mooie te willen te bekijken
het schone onder het vuile weg te halen
Ik heb gepoetst tot de spiegel glom
Maar hoe ik ook mijn best doe
je bent niets van wat ik dacht dat je was
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten