Hoe onvoorstelbaar blind ben je
als je niet wilt zien
dat hoe harder je knijpt
de ander zal afwijzen
loswrikken, rukken desnoods
We hadden het toch goed
het wordt toch nog wel beter
we kunnen altijd terug gaan
naar hoe het vroeger was
En toen kwam de wind
niet zacht met briesjes
Maar onvoorstelbaar hard
met vlagen niet te stoppen
die alles wat je lief had
wilde wegblazen, meennemen
en de weg terug
naar hoe het was
vrijwel onbereikbaar maakte
Gedwongen door de angst
want alleen is zo alleen
de schuldvraag wegwuiven
want jij hebt niets gedaan
nooit en nimmer
tergoedertrouw
je nagels gezet en wat van jou was
en onvoorstelbaar ruw
de wereld dicht rukken
naar hoe het goed was
En als de dagen lengen en
het je uiteindelijk duidelijk wordt
dat deze strijd gestreden is
dat er van winnen
of verliezen
geen sprake meer kan zijn
zal je onvoorstelbaar hard
en onbegrijpelijk gemeen
de strop aandraaien
wat van jou is
zal je houden
En toen kwam er meer dan wind
toen kwam er iets
waar je niet tegen kon vechten
hoe hard je ook probeerde
op de achtergrond
altijd aanwezige ruis
zo slecht
zo onvoorstelbaar slecht
en werd het nooit meer beter
voor jou en je perfecte wereld
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten