ik noem het gisteren
Kleurde ik mijn wereld
met dikke strepen waskrijt
Om deze vervolgens
te bekijken door een felroze bril
Glimlachend om de malligheid
van jeugd en onwetendheid
Sta ik vandaag met kleurpotloden
wijfelend aan de rand
wat kleine droedels te schetsen
met tussen mijn tanden
een grote gum geklemd
Vanuit mijn ooghoek lonkt
het whiteboard met zijn wegveegstiften
Maar ik geef niet toe
En voor de toekomst
ik noem het morgen
Zet ik de oostindische inkt
vast klaar
De held
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten