ingekapseld in zinnen zonder einde
Terwijl ik m'n ramen was met emmers modder
spoelt de regen ze steeds weer schoon
En het zuur brandt in m'n wonden
Getergd roep ik maar alles gaat voorbij
Ik kijk wel maar ik zie niet langer
totdat de vogels zuidwaarts gaan
en de zeewind aantrekt
Ben ik verstopt in kluwen emotie
gevlochten tot mijn leven
Uitdrukkingsloos bekijk ik mijn bleke spiegelbeeld
tot ik weet wat ik wil zeggen
en mij losbreek uit mijn eigen ijspaleis
Je ziet me wel maar je voelt me niet
en dat is wederzijds
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten