De zee spoelt

In mijn oren ruist de zee nog na
ik heb haar geroken en gezien
Gevoeld om mijn ongewassen voeten
die langzaam schoonspoelen van dat wat ik een winter lang mee nam
Langzaam strek ik mijn tenen in het natte zand
er blijven sporen achter
van dat wat ik niet wilde zeggen
Hou vast denkt mijn hoofd
Laat gaan zegt mijn hart
zodra de schelpjes beginnen te prikken
in de zolen van mijn voeten
weet ik dat het eelt begint te slijten
en dat het zeer zal doen
als ik de zee weer zal zien
Maar dat de zon het koude water
dan graden heeft laten stijgen
en dat de schelpen minder prikken dan het zout
dat ik over mijn wangen laat glijden
Elk jaar begroet ik het strand
en elk jaar

Lijk ik meer op mezelf.

Jip