Her begon met kleine steentjes in het water
lichte rimpels in het gladde oppervlak
Naar mate de dagen vorderden
Leken mijn stenen zwaarder te gaan wegen
en werden rimpels golven
Ergens dobbert op het grote vlak
Een boot vol herinneringen
Ik weet niet of ik moet blazen, wachten of hij terug komt of met volle kracht
de grootste stenen moet gooien
Het begin van wat nieuws
Is niet het einde van wat ouds
Ik hoef mijn schepen niet achter me te verbranden
zolang ik me maar bewust ben
van het anker dat soms onverwacht
wordt uitgeworpen
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten