Op het raam waar zo lang de zon scheen
Dat ik gewend was geraakt aan de vlekken
Die onwillekeurig een patroon hadden weten te vormen
Spelen nu regendruppels
Een race naar beneden
Een race over grootheidswaanzin
Maar ik durf te glimlachen
Want onder die druppels
Zitten nog steeds mijn zonnevlekken
Jip
1 opmerking:
Prachtig dichtwerk, hier kan ik wel uren rondlezen.
Een reactie posten