Met haar armen strak voor de borst gekruist
Tracht ze ter vergeefs diep adem te halen
Een gevlogen glimlach speelt nog wat dwaze liedjes rond haar lippen
Maar de melodie is dusdanig uitgekleed dat er slechts lage tonen overblijven
Ze zucht
Niet langer in staat om ronde woorden over haar lippen te spoelen
Enkel hoekige vormen spoelen door haar gedachten onmachtig om ze af te vlakken dan wel om te vormen
Het onweer in haar buik neemt langzaam aan ook haar wangen over
Haar voeten schuiven desondanks onzeker op een maat die zij niet volgen kan
Hij staart van afstand naar haar
En ziet dat hij verloren heeft wat hij met zoveel moeite in zijn netten wilde houden dat hij knopen maakten die zo verstikkend waren
Dat er geen keuze was tussen vluchten
Zij danst niet meer op zijn maat maar aritmisch een tel er naast
Boos vormen zich rimpels om haar ogen
Simpelweg omdat zij ondanks alles. Nog steeds zijn drumslagen kan horen
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten