Het is zo stil geweest
dat ik het geluid om mij heen ben gaan schuwen
trappelende voeten onderaan de trap
en trommelende vingers om het gebarsten tafelblad
maken mijn oren wakker
Het is zo donker geweest
dat ik het licht om mij heen ben gaan mijden
kletterende zonnestralen langs de gordijnen
en knipperende lampen in een stille straat
doen mijn ogen waken
Het is zo lang anders geweest
dat ik de toekomst ben gaan ontlopen
Het hier en nu al een warme deken om mij heen
terwijl het verleden om mijn voeten ligt gedraaid
Hoewel geen van beide prettig
dan wel veilig voelde
is kennis van zaken beter
dan de onvoltooide toekomst die een ieder wacht
elk stap die je maakt
heeft gevolgen voor de volgende
Terwijl terug kijken op de stappen die je hebt gedaan
je enkel wijzen op de fouten die je, onherstelbaar,
hebt gemaakt
en dus feiten zijn geworden.
Stilletjes loop ik op mijn tenen
het vale ochtendlicht tegemoet
Terwijl de kleintjes om mij heen
luidzingend rondstampen
in hun open dagen
Niemand die mij ziet
als ik zonder woorden mijn hand uitsteek
en de zomer wil voelen
Niemand die mij hoort
als ik zonder zicht mijn voet neerzet
en ga
Het is zo lang stil geweest
op een enkele snik na
dat het tijd is om te gaan spreken
en het licht in te stappen
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten