3:34

Als een warme deken omarmt de komende nacht mijn gedachten
in het oplichtende zwart lijken afstanden weg te zakken
en wordt de eindeloosheid beperkt tot het zicht
Ik begrijp mijn eigen waanzin en troost het
met warme melk en anijs, zoete broodjes en verlangen
Terwijl mijn oogleden zwaar worden
en de twijfels van de geleefde dag aan mijn wimpers gaan hangen
Probeer ik in het halfduister mijn zegeningen te tellen
maar verder dan de vingers van mijn linkerhand
lijk ik, zelfs met inzet niet te komen
Daar het duister mij meetrekt
in een stemmig monotoon geronk van ongecontroleerde gedachten
hoopvolle reizen en wandelende contradicties
Als ik mijn ogen open en in het schemer de immer lopende tijd zie
durf ik zowaar te glimlachen
3:34
Ik heb nog tijd,
nog even tijd
totdat mijn gedachten de dag overnemen en ik wijfelend
mijn passen maak in het niets ontziende licht
Dat alles groter maakt dan de nacht
en waarin koffie en thee mijn ogen groter maken
dan mijn geest kan over zien.
Slapende ben ik de koning te rijk
als koningin van dit bed

Jip