Nog niet

In de verte zie ik ze lopen
gearmd maar toch
mijlen uiteen
zij iets verscholen achter
zijn terneergeslagen silhouet
doch met ferme pas loopt hij
zij met gehaaste pas
Ik voel bijna de spiegel
net alsof ik het was
Altijd onderweg
naar iets waar ik niet komen kon
Naar onbekende oorden
die ik niet kennen wilde
altijd twee passen te laat
Klemvast in een tweestrijd
van weggaan en niet winnen
en blijven en verliezen
Zo lopen zij daar
zoals ik jaren heb gedaan
Met een bed voor twee mensen
met een gat in het midden
Niemandsland
vrijplaats voor de daden
die de randen van het bed
binnen zich hielden
Omdat zelfs de tranen
niet genoeg konden zeggen
schoten woorden altijd te kort
Ze komen dichterbij
Ik wil wel gillen
dat niet winnen
de beste optie is
Maar ik knik
vriendelijk
bijna onderdanig
als ze langs me lopen
Iedereen kan het zeggen
Maar je moet het zelf willen
Zij wil nog niet
Nog niet, zeg ik tegen mezelf.

Jip