Het waren lome dagen

Het waren lome dagen
dat ik warm in je armen lag
de vlinders in mijn buik
die langzaam naar mijn hoofd stegen
de warme zon
die mijn haren deed smelten
onder de talloze kussen
die jouw lippen in mijn hals drukten
Nadat er enkele wolken
de zon hadden geplaagd
plaagde jij mij

Jip

Nog niet

In de verte zie ik ze lopen
gearmd maar toch
mijlen uiteen
zij iets verscholen achter
zijn terneergeslagen silhouet
doch met ferme pas loopt hij
zij met gehaaste pas
Ik voel bijna de spiegel
net alsof ik het was
Altijd onderweg
naar iets waar ik niet komen kon
Naar onbekende oorden
die ik niet kennen wilde
altijd twee passen te laat
Klemvast in een tweestrijd
van weggaan en niet winnen
en blijven en verliezen
Zo lopen zij daar
zoals ik jaren heb gedaan
Met een bed voor twee mensen
met een gat in het midden
Niemandsland
vrijplaats voor de daden
die de randen van het bed
binnen zich hielden
Omdat zelfs de tranen
niet genoeg konden zeggen
schoten woorden altijd te kort
Ze komen dichterbij
Ik wil wel gillen
dat niet winnen
de beste optie is
Maar ik knik
vriendelijk
bijna onderdanig
als ze langs me lopen
Iedereen kan het zeggen
Maar je moet het zelf willen
Zij wil nog niet
Nog niet, zeg ik tegen mezelf.

Jip

Fietsen

Trappend maakt zij vaart
de spieren in haar kuiten
duwen zich krap tegen haar huid
haar bovenbenen spannen zich
en na elke adem teug
volgt een ander
tegen de wind in
haar haren richting rug
alles achterlatend
behalve haar stuur
en de pedalen
Rond en rond en rond
Haar rug ietwat
gekromd over het stuur
een zware last
tornt zij mee
elke dag toch
stapt zij op, haar billen
op het zadel gedrukt
Berg op soms,
zelden berg af
lijkt het
Om uiteindelijk enkel nog te horen:
Harder mama!

Jip

Leugenaar

Een leugenaar ben ik
zwart op wit
alsof het gedrukt staat
kan ik het
doe ik het
Alles gaat goed
Ik vind je lief
Niets aan de hand
Ik vind het niet erg
en er verandert niets
Liegen kan ik
zoals geen ander kan
Helaas het beste
tegen mezelf.

Jip

Voetbal

Schreeuwend staan ze daar
handen hoog in de lucht
vloekend en tierend
alles vergetend
en opgaand in het spel
dat zich binnen de lijnen
binnen het blikveld
binnen gehoorafstand
maar buiten bereik bevindt
Toe dan, speel dan,
schiet dan, schop dan
Doe dan, wees toch niet zo laf
Het is je moeder niet,
je aait, je moet vechten
links, links, wat ben je nu voorm
Waarom sta ik hier
toch niet voor mijn plezier?

Jip

Patatje

Grote dikke klodders
drap over in vet gebakken
uit de grond gerukte
in stukken gesneden
voorplantingsmiddelen
die
zonder deze drang
een nieuwe plant hadden
kunnen
laten ontspruiten
Maar nu in gloeiend heet vet
overgoten met zout
en mengsel van ei en olie
dichtslibbende aderen
veroorzaken
maagzuur
niet te stoppen dorst
om uiteindelijk
compleet verwoest
in zachte vorm
menig riool van een
compleet onaangename geur te voorzien
Wil jij
ook nog een patatje?

Jip

Niet met

Je praat niet met mij,
want je wilt me niet horen
Je praat tegen mij
want je wilt dat ik je hoor
Je leeft niet met mij
want je wilt me niet laten leven
Je leeft door mij
want je wilt dat ik je leef
Je houdt niet van mij
want je kunt niet van mij houden
Je houdt van jou
dat is voor jou voldoende

Jip

Wij

Het zijn de kleine vlammen in je ogen die ik zie
wanneer het de vuurvliegjes waren die de dag kleurden
Als jouw hand in de mijne wandelende
terwijl de dag de andere kant op liep
Wanneer gedachten te vlechten zijn
en een eenzaam echtpaar, woest mijn ogen vangt
dit is niet meer wat op deze wereld hoort
Een ogenblik van ongeloof
Wanneer de zon mijn wangen kust
daar waar jij de nacht wegvaagde met een enkel woord
Vlinders die zo lang gevangen waren
ik laat ze vrij
ieder hun deel
Er is een groter WIJ.

Jip

Tegenwind

Je schreeuwt tegen de wind in
ik sta voor je
maar kan je toch niet horen
je lippen bewegen
maar de monotone storm blaast
de onzin die je uitkraamt weg
Wat wil je zeggen mijn lief
dat je van me houdt mijn schat
dat je om me geeft en om alles wat ik ben, was en kan zijn
Dat je me vergeeft
dat je me gelooft
Je schreeuwt tegen de wind in
ik sta voor je
maar draai me om
ik hoef niet meer te zien
wat je te zeggen hebt

Jip

Nieuwe schoenen

Vallend over de veters van mijn schoenen
de trage wetenschap overvalt me
Alsof ik willens en wetens de keuze heb gemaakt
om de feiten niet onder ogen te zien
gewoon dapper door te stappen
voetje voor voetje
tot dat mijn woorden haken in de ogen van de feiten
sprekend langs de regels
maar hangend in de resten
Strik ik uiteindelijk mijn veters
om te voelen dat ze losraken
geen grip, geen houvast
los zand tussen mijn tenen
Terwijl mijn neus tussen de feiten valt
er is geen ontkomen aan
Nieuwe schoenen,
nieuwe schoenen.

Jip