Aan het einde van de weg in het zwart
daar waar ik niet verder kijken kon
twee ogen als lichtende voorbeelden
dreigend,
Wandelend op het pad der doden
voelde ik mij voortbewegend
in een doorlopende
of misschien juist aflopende
cirkel naar eindeloosheid
de ogen ontwijkend
omzichtig vergaan
en de schapen die dankbaar
een dam tot zich nemen
aan het einde van de weg
in het zwart
een man
roerloos
eenzaam
maar niet langer voor mij
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten