Als rottend vlees ligt het
Nog ergens te vergeten
Achtergebleven in een mooi mozaïek
Van vervuiling en leemte
En ongeloofde gevoelens
Gemeend onoprecht
En daarna waardeloos klein
Als opgetrokken luchtkastelen
In een oneindige storm
Vervlogen niet door de tand des tijds
Maar aangetast door misprijzing
En misgunning
Mijn wereld als een koningsprijs
Als uitgeschreven wandelpad
Te volgen naar geluk
Maar jij bent onderweg eens te vaak
Van het pad afgeweken
Afgeslagen
Te ver door gegaan
Als resten van iets wat nimmer eetbaar was
Ligt mijn leven aan de kant van de weg
Aangereden wild
Dood
Achtergelaten
Vergeten
Op.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten