Warme kussen op mijn bleke huid
de sterren die je me gaf
laat ik wandelen tussen de regen
Ik ken de weg zo goed
toch bang om het te bewandelen
jou hand in de mijne en het is goed
Stille momenten waarin we zwijgen
en de wereld in hun eenvoud
gewoon laten zijn
Na de stilte kwam er veel
niet meer dan wat men vertelde
maar alles wat jij zei
En zo was het
en zo zou het zijn
vol
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten