De stappen van mijn voeten zijn voorzien van zware passen
die niet weg te weggen zijn, en niet eens weg te wassen
Ik huil krokodillentranen met mijn ogen van papier
als ze vallen zullen ze breken maar ze vallen nimmer hier
Ik maak grote grove fouten, als ik de ware ken
Maar hij ziet of hoort me niet, omdat ik nooit ter plaatse ben
Ik ben altijd steeds te laat, of zeker niet op tijd
Ik zorg altijd voor problemen maar ik heb wel altijd spijt
Ik ben je engel en de duivel, in een en een is twee
Het zit me altijd tegen, en zeker nooit eens mee
Ik kan klagen, zeuren, vragen
minuten, uren, dagen
Net zo lang
dat witte ridders
ook de het spoor bijster raken
De prinses die niet gered
Kon dan wel wilde worden
stierf alleen
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten