Aan de rand van het water
op een kleed geblokt met ruiten
zie ik boot na boot vertrekken
verder dan de horizon
verder dan ik kijken kon
zo zat ik te wachten.
Aan de rand van het water
op een kleed geblokt met rode ruiten
zie ik boot na boot terug keren
van verder dan de horizon
verder dan ik kijken kon
zo bleef ik maar wachten
Voor mij alle heerlijkheden
die ik ooit in mijn mand gestopt had,
bewaard voor dit moment
Het moment waarop jij weten zou
je boot zou keren
en terug naar mij
Vol twijfel mij zou smeken
kijkende naar alles
wat ik voor mij had gelegd
alles waar wij ooit
ons zo aan hadden gehecht
dan zou ik, als een moeder
je hoofd tegen het mijne
zeggen dat het allemaal wel goed zou komen.
En als de luchten achter ons
dan roze zouden kleuren
zouden wij het ons
dat van ons samen was
als een geheel
zonder iemand om ons heen
die niets meer was
dan een schim op het water
die jouw boot zo kon trekken
omdat ik geen riemen meer had
zo zouden wij onze mand
meer inhoud geven
Maar boot na boot kwam
Boot na boot ging
Niets bleef
zelfs de inhoud
van mijn picknickmand
Omdat jij niet weten wou
Aan de rand van het water
op een kleed geblokt met rode ruiten
zie ik boot na boot terug keren
van verder dan de horizon
verder dan ik kijken kon
maar langer dan ik verwachtte
kwam er niets meer om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten