We waren allang doodgegaan, voordat we daadwerkelijk waren gestorven
de resten die we achterlieten waren nog nauwelijks waardevol
voor de achter gebleven aaseters
Niets herinnerde ons nog
aan dat wat er
zonder enige twijfel ooit was geweest
een schim van de aanwezigheid
een aanraking van lucht
Soms een hees stemgeluid
dat fluisterend de nacht doorkliefde
Zo hadden wij al jaren
ons eigen graf gegraven
Maar zo doodgaan geeft de kans
Om het graf te ontklimmen
de aarde af te schudden
en het leven op te pakken
Aan te pakken
Tot het werkelijk tijd is
om te sterven.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten