Dwaas?

Met zijn hoed ver over zijn ogen getrokken
en een verbeten grijns om zijn lippen
trok hij, trots ten strijde
Vol hoop op alles wat hij lang geleden
had gekoesterd
maar misschien nog langer geleden
verloren was
Bij elke stoot wind stak hij zijn handen
dieper in zijn zakken
vuisten als lood
Zijn voeten verzwaard alsof hij
zand en steen mee moest slepen
maar verder ging hij
Moedig vond hij
dwaas vond men
Hij vocht oorlogen tegen vijanden
die allang de vijand niet meer mochten zijn
En streed met botte wapens
Ieder hoopte dat zijn hoed
hem van het hoofd zou waaien
Hij trok hem enkel
verder over zijn oren

Jip

Zwijg dan

Ik zou zo veel nog willen zeggen
Maar hoe ik om me heen kijk
en zoek
en twijfel
ik vind de woorden niet
om alles wat ik zeggen wil
neer te zetten
in een samenhangend geheel
waar een lezer enig notie neemt
van wat ik zeggen wil
Ik zoek bijna moedeloos
naar de juiste interpunctie
en als ik zwijgend naar mijn papier kijk
denk ik menigmaal
dat ik eigenlijk
Niets te zeggen heb

Jip

Zwaar werk

Houten spijkers sla ik
met vaste hand in zwaar beton
Niemand die begrijpt
welke woorden ik uithak
en vervolgens vastmaak
in mijn realiteit

Jip

Koninginnedag

Hoe zeer het me spijt
O majesteit
vandaag helaas heb ik geen tijd
en taart, geen taart
Hoewel ik weet dat u verjaart
En zelfs geen ansichtkaart
Geen slingers, geen ballon
geen serenade, onder het balkon
Sorry, wellicht dat ik er over begon
Maar als het even mag
Er is voor mij toch ook geen
superspeciale dag

Jip

Simpel

Soms ben ik zo gelukkig
mezelf te mogen zijn
Wellicht omdat ik mij ben
Samen met jou

Jip

Beroemd

Hoe toch
Moest die verloren ziel
zijn hoofd boven water houden
terwijl men op tv
Oorlog en doodslag, als komedie brachten
Waar hij zonder waarschuwing
beelden langs zijn netvlies zag komen
die zich in zijn hersenen vasthaakten
Steeds vaker dacht hij
Dat kan ik ook,
Papieren vol plannen,
nam hij mee, in tas na tas
Geen mens die hem zag,
schuiven langs de randen van de stoep
Blik omlaag
Omdat geen mens hem zag
Hoe graag had hij
als clown de mensen laten lachen
als zanger de mensen willen roeren
als schrijver worden onderkent
Maar voor elk van deze vakken
ontbrak hem het talent
Hoe toch
moest die verloren ziel
zijn stempel drukken
zodat de mensheid na hem zou zeggen
Hij, hem had je moeten kennen
dan zou je weten wat
Vol afschuw over de plaatjes
die zijn hoofd maakten
Vol angst dat zijn handen
die plaatjes zouden kunnen maken
Zou hij beroemd kunnen zijn
als zijnde
Die ene verloren ziel
Of zou men
toch meer van hem verwachten
Alles ligt klaar
ik weet het
Dus denk ik
dat ik hem aan moet spreken
Maar ook ik
weet niet wat te zeggen.

Jip

Lief

De zon schijnt mijn haren licht
maar de kou is al in mijn lichaam gekropen
Gevochten heb ik
maar uiteindelijk
verlies ik
Tot de volgende keer
dat je de zon
in mijn hart doet schijnen.

Jip

Belangrijk

Ben ik meer
als meer mensen
weten dat ik er ben
Bij mij willen horen
ook al
is de realiteit
ver te zoeken
Ben ik belangrijk
als men mij hoort
of leest
Ben ik onmisbaar
als men
mijn woorden gebruikt
om eigen woorden
te veranderen
Ik denk het niet

Jip

Wandelaar

Op zijn eigen pad
liep hij
rustig, haast sjokkend van stap naar stap
Steeds een pas achter haar
Uitzicht op heuvels, die hij nooit zou durven beklimmen
Haar rokken streelden al menig maal zijn benen
voordat hij toe gaf
Met zijn handen het zachte zij
tot een mengeling van kleuren maakte
en zij zich losmaakte
hem aan keek
haar rokken gladstreek
en haar haar
langs haar wangen liet vallen
Hij ontnam zichzelf het zicht
door zijn ogen te sluiten
als haar hand
langzaam zijn gevoel omsloot
En zijn hart in het hare klopte
Zonder haar rokken
was hij nog steeds een wandelaar geweest.

Jip

Voor uit

Als het vandaag niet is
wat het morgen had moeten zijn
dan had ik gisteren moeten klagen
om mijn gelijk te kunnen krijgen
Geen rechter die mij
in deze strijd gelijk kan geven
Hoe graag hij het ook wil
ik zie het in zijn ogen
is het ja tegen nee
Misschien was ik te laat begonnen met vechten
misschien heb ik te vroeg opgegeven
Het tijdspad dat ik bewandelde
leek steeds af te buigen
hoewel de klok steeds harder ging tikken
Omdat ik
bij voorbaat al verloren had
En dus niet meer vocht
Kon jij niet winnen
eenzijdige gevechten
zijn zo saai om naar te kijken
Dus om te krijgen wat ik wilde, hoefde ik alleen
voor uit te kijken

Jip

Changing beds

Nog nadreunend geweld in mijn oren
terwijl mijn hoofd suist
van informatie geschoven
in een boodschap
die in geen envelop meer past
maar door de brievenbus
hard naar binnen word gedrukt
Ik wil niet meer
en niets van dit alles
I'm changing beds, I'm changing beds

Wankel in een ochtendritueel
gegoten in een laagje zon
maar onder al het koud
staat staal, koud, hard blauw
plichtmatig kruipen woorden
langs de brievenbus
die nog open staat
van het geweld
Ik wil niet meer
en niets van dit alles
I'm changing beds, I'm chaning bed

De middag sluipt
haar stille kruipgang
door de dagelijke routine
zij zittend zwijgend
beide aan de rand
van een bed
wat niet langer voldoet
aan de eisen die zij stellen
Haar hoofd tolt
van zijn verwijten
zij stem breekt
van opgekropte emotie
Zij staat op
Hij slaat neer
Nooit meer
Nooit meer
I've changed beds.

Jip

Helden

Als vergeten helden
Liepen zij hand in hand
Moegestreden
Met de wapens getrokken
Maar allang niet meer omhoog
Over het strijdveld
Ze wilden niet meer
En alles wat zij zagen
Was geweest en gedaan
De voeten ooit zo fier
Wilden niet langer
Zij namen
De dappere beslissing
Om helden te zijn
In hun eigen leven
Hand in hand
Gingen zij
Hun eigen weg

Jip

Puzzel

Het is wie ik ben
In reflectie
Of tegenlicht
Minder mooi dan vreemde ogen willen zien
Maar mooier dan de mijne vertellen
Het is een samenraapsel
Van fouten en
Mislukkingen
Van twijfels en spijt
Van hoop en
Kwaliteiten
Van inzet en dromen
Het is als een puzzel
Soms worden stukjes
Volslagen misplaatst
En loopt men boos en verdrietig
Met een lege doos weg
Terwijl je zelf met een geheel
Vol gaten blijft zitten
En zoekt tot het goed genoeg
Lijkt te worden
En je fouten kunt maken
En twijfels kunt hebben
Kunt zeggen dit ben ik
Dit is de doos
Dit kan het worden
Dan puzzel je mee

Jip

Keuze....

Ik weet het niet,
Ik weet niet wat ik schrijven moet
woorden te over
in overvloed
Maar geen enkel
zinnige gezin
Komt op papier

Woord na woord
vloeit voort
uit wat gehoopt werd
het beste gedicht te zijn
ooit geschreven

Maar alles bij elkaar
werd het een samenraapsel
van bij een gepakte frustratie
en onmacht
tot het vinden
van metrum en inhoud

Als het papier zou zijn
zo het bij een geknepen worden
en woest in een hoek
stof gaan verzamelen
terwijl de woorden op het papier zouden verbleken
totdat zij
niet enkel geen gedicht meer zouden zijn
maar ook onzichtbaar
en daardoor misschien
juist wel
het beste gedicht van de wereld hadden kunnen zijn

Maar
omdat wij nu leven
en deze woorden
stuk voor stuk
op een scherm tot leven komen
en een ieder
toch in moet zien
dat dit tot prop verkleinen
een kunststuk is wat niet alleen
zere handen oplevert
maar ook wat zonde is

Kan ik kiezen tussen enter,
of delete

Jip